Hamzalı - Topçam - Ahırlı - Paşakonağı

Tamam yaylalar güzel, iyi, hoş ama yağmur ve siste yayla yolu yapmak çok da anlamlı olmuyor. Kalması keyiflidir belki yada 4x4 ile yolculuk zevkli bile olabilir ama motorla gerçek bir sınav oldu. Yağmurla birlikte kayganlaşan sarı yayla toprağı size oyunlar oynuyor. 3 defa düştük. 2'si çok önemli değildi, motoru yatırdım diyebilirim. Tekerleklerim AT (%50-%50) olduğundan özellikle ön teker hiç sözümü dinlemedi. Derin çamurlu yerlerde arka tekerdeki ağırlığımız sayesinde ilerledik. Son düşüşümüzde Nilgün'ün bacağı yan çanta altında kaldı ki bu da sakat dizine denk gelmesiyle biraz canını yaktı. İyi ki yola çıkmadan pantolon dizliklerini çıkartıp dışarıdan takmalı mafsallı dizlikleri takmışız. Bu dizlikler sayesinde olay bir iki günlük hafif ağrıyla geçiştirdik. Eğer pantolon dizlikleri olsaydı sanırım daha ciddi bir yaralanma olabilirdi. Bu da ders olsun; arazide mafsallı dizlik şart!

Gerçekten yağmurda bazı yayla yolları başa bela. Hep sürmeye alışık olduğum Ege dağları gibi değil. Bu günden sonra tur boyunca sarı ve un ufak olmuş toprak gördüğümde ister istemez dizlerimle motoru sıkar oldum. Ayrıca rotada bir de baraj şantiyesi Google'ın bize verdiği rotanın üzerindeydi. Bu yüzden anlamsız bir tur atmak zorunda kaldık. Bu şantiyeye giren çıkan kamyonlar yolu berbat hale getirmişler. Üstüne bir de yağmurda zorluk katlanıyor resmen. Yine de çamlar altında verdiğimiz mola keyifliydi..

Paşakonağı'na vardığımızda orada bir otel vardı. Buraya attık kendimizi ama önce dışarıda kendimizi çamurdan arındırmak için hortumla yıkadık desek abartmamış olurum:) Zaten burada bir tane otel var sanırım. Onu da tavsiye edebilirim. Mütevazi ve cana yakın bir işletme. Aşçısı oldukça başarılı ve kelle paça çorbası mutlaka içilmeli. Öyle alışık olduğum terbiyeli (unlu) çorbalardan değildi. Halis mulis et suyu çorba.. Bilen bilir; Muğla Kebabı diye bir çorba/yemek vardır. Buna çok benzettim.