Tahtalı Beli - Korucak Yaylası - Cehennem Deresi

Yahya abimin bilgilendirmelerinden sonra Yörüklere karşı ilgim arttı.Her yörük hikayesi veya kültürü duyduğumda kulak kabartır oldum. Bu günkü rotanın eski bir yörük göç yolu olduğunu öğrenince daha dikkatli gittim yollarda, belki bir iz bulurum geçmişe dair diye.. Tam dalmışken bomba patladı. Gurupta iki kişi daha bebekken eşşek heybesinde bu yoldan göçmüşlerdi, yukarı yaylalara. Hemen soru yağmuruna tuttum tabiki bizim yörükleri. Üzüldüm yitip giden adetlere hızla yok olan kültürel değerlerimize..

Hep istediğim bişey var bir yörük çobanla yaylaktan yaylaya göçmek. Araştırıyorum hala bulamadım ne yazık ki. Adana tarafları hariç hiç kalmamış artık. Hızla yok oluyor yörük kültürü. Son temsilcilerden bir iki çoban varmış iz üstündeyim bu hayalimide gerçekleştirecem inşaallah.

Parkura gelince;Yol dere yatağından ilerliyor.Atlaya, zıplaya susuz kalmış kanyonu geçmeye çalışıyor, adeta boğuşuyoruz Cehennem Deresi denilen mevkide doğa ile. Derken eski göç yoluna kavuşuyoruz. Yolun acı tatlı anıları hikayeleri eşlik ediyor bize, ama hepsi unutulup gidiyor yolun eskiyen izinde. Acaba bu ucurumda bir deve mi yuvarlanmıştı, yağmurda şu mağrayamı sığınmıştı göçerler.. Bunları düşünürken patika bizi Korkuteli yoluna atıyor. Benzinlikte öğlen kumanyalarımızı mideye gönderiyor, dönüyoruz çılgın kapitalizimin bize dayattığı şehre...